مطالعات جدید نشان می‌دهد گرمایش زمین زودتر از تصورات قبلی روی اقیانوس‌های زمین اثر منفی گذاشته و عملکرد آن‌ها به عنوان ترموستات‌های طبیعی را مختل کرده است.
به نقل از دیجیاتو، این پژوهش که در ژورنال Nature منتشر شده، داده‌های ۵۰ سال گذشته (۱۹۷۰ تا ۲۰۱۸) مربوط به جدایی آب سطح اقیانوس‌ها از آب‌های عمیق‌تر را بررسی می‌کند. گرمایش جهانی، فرآیندی موسوم به ترکیب اقیانوسی (Ocean Mixing) را مختل کرده است. این فرآیند در ذخیره‌سازی گرمای مازاد جهان و همچنین مقدار قابل توجهی از دی اکسید کربن نقش دارد.
آب سطح اقیانوس‌ها گرم‌تر و در نتیجه تراکم کمتری نسبت به آب‌های عمقی دارد. این تضاد به خاطر تغییرات اقلیمی شدیدتر شده است. گرمایش زمین همچنین با ذوب کردن یخ‌های قطبی، منجر به سرازیر شدن مقدار عظیمی آب تازه به دریاها و کاهش درصد نمک لایه فوقانی و کمتر کردن هر چه بیشتر تراکم آب‌های سطحی شده است.
به هم خوردن تعادل در تراکم لایه‌های اقیانوس‌ها، فرآیند ترکیب را سخت می‌کند در نتیجه اکسیژن، گرما و کربن توانایی کمتری در نفوذ به اعماق دریا خواهند داشت. «Jean-Baptiste Sallee»، نویسنده اصلی مقاله از دانشگاه سوربن می‌گوید: «مثل قرارگیری لایه‌ای از آب روی روغن، آب‌های سطحی که در تماس با اتمسفر هستند، توانایی ترکیب شدن موثر با آب‌های عمقی را از دست می‌دهند. این تغییر با نرخی بسیار سریع‌تر از تصورات گذشته (بیش از شش برابر) در حال رخ دادن است.»
محققان همچنین دریافتند برخلاف انتظارات قبلی، بادهای تقویت شده ناشی از گرمایش جهانی نیز عمق لایه سطحی اقیانوس‌ها را تا ۱۰ متر در یک دهه در طول نیم قرن گذشته افزایش داده‌اند. تعداد قابل توجهی از جانداران آبزی در این لایه سطحی زندگی می‌کنند و شبکه غذایی به فیتوپلانکتون‌ها (Phytoplankton) وابسته است.
با افزایش بادها این جانداران کوچک برای دوری از نور خورشید مجبور به مهاجرت کردن به عمق بیشتر بوده و زنجیره غذایی را تهدید می‌کنند. محققان می‌گویند این اتفاق، تغییری بنیادین بوده و در حال متحول کردن ساختار اقیانوس‌های زمین است.
