نشست شهرداران شهرها و فرمانداران روستاهای جهانی صنایع دستی ایران

معاون امور شهرداری های سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور با بیان اینکه حمایت از عرضه صنایع دستی بویژه در بافتهای ارزشمند فرهنگی، تاریخی در اولویت مدیریت شهری قرار گرفته، به منظور حمایت موثر از صنایع دستی بر بهره گیری از ظرفیت خواهرخواندگی و همچنین مستندسازی و حفظ تاریخ شفاهی هنرهای سنتی و صنایع دستی توسط مجموعه مدیریت شهری تاکید نمود.

به گزارش روابط عمومی سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور، دکتر حسین رجب صلاحی که در نشست شهرداران شهرها و فرمانداران روستاهای جهانی صنایع دستی ایران سخن می گفت، اظهار کرد: امروزه صنایع دستی نه صرفاً با رویکردهای فرهنگی که با رویکردهای اقتصادی و اجتماعی مورد توجه جوامع مختلف قرار گرفته است؛ به گونه‌ای که به ادعای سازمانهای متولی فرش دستباف و صنایع دستی در حدود 5/2 میلیون نفر کارگر ماهر در این بخش فعالیت می‌کنند.

وی با اشاره به اینکه بیش از 70 درصد از شاغلان در بخش صنایع دستی را زنان تشکیل می‌دهند و در اقتصاد تک محصولی ایران که در سالهای اخیر با مشکلاتی زیادی روبه رو شده است؛ صنایع دستی می تواند نقش بسزایی در رشد اقتصادی و افزایش درآمد ارزی داشته باشد، گفت: بیش از 80 درصد ابزار و مواد اولیه تولید صنایع دستی، تولید داخلی است لذا با توجه به وضعیت کشور و تحریم‌های اقتصادی این موضوع یک ظرفیت است.

وی با بیان اینکه علیرغم اینکه صادرات صنایع دستی نسبت به سالیان قبل رشد مناسبی داشته است؛ اما ایران همچنان با جایگاه اصلی خود فاصله معناداری دارد، اضافه کرد: وجود 366 رشته صنایع دستی در کل کشور 295(رشته فعال) و مقام اول جهانی در تنوع تولید و آثار از جمله ویژگیهای بارز صنایع دستی ایران است.

رجب صلاحی در ادامه با مرور برخی ویژگی‌ها و مزایای صنایع دستی و هنرهای سنتی نظیر به‌کارگیری ابزار ساده در ساخت آن، عدم نیاز به دانش فنی پیچیده نسبت به سایر صنایع، ریشه داشتن در فرهنگ، اعتقاد، باورها و آداب و رسوم منطقه، امکان تأمین قسمت عمده مواد اولیه مصرفی از منابع داخلی، قابلیت عرضه به بازارهای جهانی به عنوان یک محصول فرهنگی و هنری و بالا بودن ارزش‌افزوده تولید ، گفت: در ماده 98 قانون برنامه ششم توسعه بر موضوع صنایع دستی و ترویج آن تاکید دارد که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موظف است به‌منظور حفظ و صیانت از میراث فرهنگی اقدام لازم را با همکاری و هماهنگی سایر دستگاههای اجرائی ذی‌ربط به‌منظور شناسایی، مستندسازی، حفاظت و مرمت و معرفی میراث فرهنگی (اعم از ملموس و ناملموس) میراث طبیعی، ایجاد شهرهای جهانی صنایع دستی و احیای هنرهای سنتی در حال زوال در حوزه فرهنگ و تمدن ایرانی و ثبت در فهرست میراث جهانی را طبق بودجه سنواتی به‌عمل آورد.

معاون امور شهرداری های سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور سپس گفت: براساس آمار جهانی تاکنون 48 شهر و روستا در دنیا به عنوان شهر یا روستای جهانی صنایع دستی به ثبت رسیده اند که 40 شهر در منطقه آسیا و اقیانوسیه، 6 شهر در آمریکای لاتین و 2 شهر در اروپا بوده اند و جمهوری اسلامی ایران با ثبت 14 شهر و روستای جهانی صنایع دستی رتبه نخست و کشور چین با ثبت 7 شهر و روستای صنایع دستی رتبه دوم را به خود اختصاص داده است.

وی در ادامه به مبحث راهبردهای کلی برای رونق صنایع دستی پرداخت و طراحی سازوکار مطلوب برای دستیابی به مواد اولیه مناسب، بسترسازی فرهنگی برای مشارکت بیشتر زنان و استفاده جامعه از تولیدات صنایع‌دستی،‌ سیاستگذاری برای آموزش حرفه ای طرف عرضه و تقاضا و همچنین تربیت تولیدکنندگان ماهر، زمینه‌سازی مناسب برای مشارکت فعال بخش خصوصی در صنایع دستی، بهره‌مندی از بسترهای نوین فناوری برای کارآمدی سازوکارهای موجود، استفاده از ظرفیتهای گردشگری جهت توسعه صنایع دستی را از جمله این راهبردها برشمرد و تصریح کرد: سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور به منظور ارتقای جایگاه مدیریت شهری و روستایی در حمایت از ابعاد مختلف صنایه دستی آماده همه گونه همکاری می باشد و طی ساهای اخیر نیر با انعقاد تفاهم نامه همکاری مشترک و اعطای تسهیلات به شهرداری ها و دهیاریها به عرضه مطلوب صنایع دستی در مناطق شهری و روستایی کمک کرده است.

رجب صلاحی در ادامه به تبیین نقش مدیریت شهری در رونق هنرهای سنتی و صنایع دستی پرداخت و گفت: یکی از موضوعات استفاده از ظرفیت خواهرخواندگی است و شهرداری‌ها قراردادهایی با شهرهای خواهرخوانده امضا می‌کنند که نباید تنها به رفت و آمد دو شهردار خلاصه شود. این قراردادها باید به معنای پلی برای عبور فعالان بخش خصوصی، گردشگران، هنرمندان صنایع دستی و برگزارکنندگان نمایشگاه صنایع دستی باشد.

وی همچنین بر در اختیار قراردادن فضاهای شهری به ویژه در بافتهای ارزشمند فرهنگی، تاریخی برای عرضه صنایع دستی از سوی مدیریت شهری تاکید نمود و گفت: خوشبختانه طی سالهای اخیر اقدامات خوبی در این زمینه صورت گرفته ولی به هیچ وجه کافی نیست و نیازمند انتقال تجربیات شهرهای موفق به سایرین و بهره گیری از نظرات و ایده های جدید میباشیم.