نوشهر؛ بهشت گردشگران

نوشهر یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر از غرب به شهرستان چالوس، از شرق به شهرستان نور، از شمال به دریای خزر و از جنوب به رشته کوه‌های البرز متصل است. مرکز این شهرستان شهر نوشهر است.
(برای آشنایی با شهرداری نوشهر کلیک کنید.)

نام
قدیمی‌ترین نام نوشهر سنگ‌تجن بوده سپس در زمان قاجار به خاچک یا خاچیک و پس از مدتی با فعالیت‌های حبیب الاه خان خلعتبری این منطقه به حبیب ‌آباد شهرت یافت بعد از آن به دهنو و در زمان پهلوی اول به نوشهر تغییر نام پیدا کرد.

 

پیشینه
شهرستان نوشهر در طول تاریخ دارای دو بخش کوهستانی و جلگه‌ای بود که به بخش کوهی کجور و بخش دَشتی کجور معروف بود و در طول تاریخ جزوی از شهر کهن رویان بود که شامل شهرهای فعلی شهرستان نور، نوشهر و چالوس بود و سلسله پادوسبانیان بر آن مناطق حکمرانی می‌کرد. اما شهر نوشهر قدمت جدیدتری دارد، قدیمی‌ترین نام شهر نوشهر سنگ تجن می‌باشد. آغاز شکل‌گیری نوشهر از روستای گردکل و منطقه شهر پشت بوده‌است که در مجاورت رودخانه گردکل در شمال مسیر راه سرتاسری کناره قرار داشته‌ است. در زمان قاجار به لحاظ نزدیک بودن این روستا به دریا و مناسب بودن ساحل آن جهت پهلوگیری شناورهای تجاری مورد توجه شخصی بنام خاچیک قرار گرفت؛ و این منطقه محل مناسبی برای مبادله و حمل و نقل کالا میان ایران و روسیه شوروی و سبب رونق فعالیت‌های مختلف اقتصادی گردید. پس از مدت زمانی مورد توجه حبیب‌اله خان سردار خلعتبری قرار گرفت که بجهت آغاز فعالیت‌های عمرانی به حبیب آباد معروف شد سپس به دهنو و در سال ۱۳۱۸ هجری شمسی و در زمان پهلوی اول با ایجاد بندر نوشهر و یک سلسله اقدامات عمرانی با هویت شهری در کنار بافت روستائی به نوشهر تغییر نام یافت؛ بنابراین علل عمده استقرار و پیدایش شهر نوشهر در این منطقه را می‌توان وجود رودخانه‌ های متعدد، نزدیکی آن به دریا، کوتاه بودن فاصله‌ اش به تهران و موقعیت مناسب ساحل آن برای پهلوگیری شناورهای تجاری و حاصلخیزی اراضی اطرافش دانست.

 

جغرافیا
نوشهر در طول جغرافیایی ۵۱٫۳۰ درجه شمالی و ۳۶٫۳۹ درجه شرقی قرار دارد. شهرستان نوشهر از شمال به دریای مازندران، از جنوب به بخش بلده نور، رشته کوه‌های البرز، از شرق به شهرستان نور و از غرب به شهرستان چالوس متصل است. ارتفاع آن از سطح دریا ۲٫۹− متر است. نوشهر دارای سه شهر به نام‌های شهر نوشهر، شهر پول، شهر کجور، دو بخش مرکزی و کجور، شش دهستان به نام‌های خیروکنار، بلده کجور، کالج، پنجک رستاق، زانوس رستاق و توابع کجور است. بزرگترین بخش این شهرستان بخش کجور نام دارد که حدود دو سوم از خاک این شهرستان را شامل می‌شود.

فرهنگ
زبان مردم این شهرستان تبری با گویش کجوری است که به گویش مردم شهرستان نور و شرق چالوس شباهت دارد.

جمعیت
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۴۹٬۴۰۵ نفر جمعیت بوده‌ است.

جاذبه ها
پارک چنگلی سیسنگان، موزه کندلوس، غار قندیلی خاچک، سد آویدر، بندر نوشهر، قلعه تاریخی اسپیروز، پارک چلک چشمه گردو دیو چشمه

ره آورد
برنجک، پشت زیک، آغوز نان، رشته به رشته، قماق، حصیر بافی، جاجیم بافی، گلیم بافی و سفالگری

اقتصاد
این شهر دارای بندر بوده و از دیرباز با کشورهای حاشیه دریای خزر مراودات تجاری داشته و دارد همچنین شهر بندری نوشهر دارای فرودگاه بوده و نزدیکترین فرودگاه از شرق مازندران به آن ساری و از غرب به آن رامسر می‌باشد.

منبع
ویکی پدیا
بانیان مسکن
ویکی پدیا