یک کارشناس برنامه‌ریزی شهری گفت: بر اساس انجام یک پژوهش، در بافت ناکارآمد ۴۱ عامل کلیدی به عنوان بازیگران اصلی و مؤثر بر بازآفرینی شهری پایدار مؤثر است که هر کدام از آنها قابل شناسایی است.
نجمه ایزدفر در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه در حوزه بازآفرینی پایدار بافت‌های ناکارآمد شهری، پژوهش‌های متعددی به چشم می‌خورد، عنوان کرد: در زمینه برخی مسائل بازآفرینی و آینده پژوهی بافت ناکارآمد ثمرات مناسبی را به بار آورده است.
وی اظهار کرد: در پژوهشی با عنوان «پایداری اجتماعی و بازآفرینی شهری در شهرهای اروپایی» به بررسی مشارکت مردمی و تأثیر آن در سرزنده‌سازی و هویت‌بخشی به فضاهای شهری شهرهای اروپایی پرداخته است.
این کارشناس برنامه‌ریزی شهری با اشاره به انجام پژوهشی برای مقابله با مشکلات فراوان پیش روی بافت‌های ناکارآمد شهر که توجه خود را به برنامه‌ریزی پایدار با استفاده از بازآفرینی معطوف کرده، افزود: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد در بافت ناکارآمد ۴۱ عامل کلیدی به عنوان بازیگران اصلی و مؤثر بر بازآفرینی شهری پایدار مؤثر است که هر کدام از آنها قابل شناسایی است و بر اساس تحلیل نتایج به دست آمده، دو سناریو قوی با ترکیب‌های متفاوتی از وضعیت‌ها، احتمال وقوع بیشتری در شهر دارند.
وی تاکید می‌کند: اگر چه برای وقوع شرایط مطلوب در بافت ناکارآمد امیدهای فراوانی وجود دارد، اما احتمال تحقق شرایط بحرانی در بافت ناکارآمد شهر یزد به مراتب بیشتر از احتمال تحقق شرایط مطلوب است؛ همچنین تحلیل شرایط حاضر بافت ناکارآمد نشان می‌دهد فاصله کنونی بعضی از شهرها با اهداف و آرمان‌های بازآفرینی شهری پایدار بسیار زیاد است و مسیر طولانی برای تحقق آن پیش رو است.
ایزدفر در ادامه گفت: اگر چه روندها حاکی از توسعه تدریجی و رو به جلوی بافت ناکارآمد شهرها است، ولی این روندها بسیار کند است که تا افق بلندمدت ۱۴۱۴ تحقق کامل آنها زمان بسیار کمی به نظر می‌رسد و در نتیجه نیازمند تغییر و تحولات گسترده‌تری جهت بازآفرینی است.
وی تصریح کرد: برای دستیابی به آینده مطلوب در محلات بافت ناکارآمد، نیاز به مطالعه هم پیوند و یکپارچه تمامی ابعاد بازآفرینی، با نگرش سیستمی در سطح خرد محله و سطوح منطقه و شهر است که باید در چارچوب ایجاد و اصول پایداری و بومی محلات صورت گیرد.
این کارشناس برنامه‌ریزی شهری با اشاره به سناریو قوی و آینده مطلوب پیش روی بازآفرینی بافت ناکارآمد شهر، گفت: ایجاد نظام جامع برنامه‌ریزی مختص محلات ناکارآمد، با تدوین قوانین و دستورالعمل‌های حقوقی و اقتصادی ویژه هر یک از محلات در خصوص کاهش و رفع مشکلات آنها در آینده اقدام شود.
وی با بیان اینکه بسترسازی برای تغییر نقش تصدی‌گری به تسهیلگری دولت، جهت حل مشکلات تمرکزگرایی ادارات در پایتخت با اعمال سیاست‌های تشویقی در امر خصوصی‌سازی و اعطای امتیازات جانبی به نهادهای محلی در محلات بافت ناکارآمد صورت گیرد، اظهار کرد: ایجاد نهاد سنجش، نظارت و ارزیابی منسجم بر اجرای دقیق برنامه‌های بازآفرینی در بافت هدف بازآفرینی باید مورد توجه واقع شود؛ این چرخه با شناسایی چالش‌ها آغاز می‌شود و با فرایندهای مختلف برنامه‌ریزی و راهبردی ادامه می‌یابد و تا مرحله اجرا پیش می‌رود.
